آخرین اذان

سلام دوستان

خاطره ای از آخرین اذان شهید سید احمد حسینی زاده :

در اسفند ماه 1360توفیق حضور در جبهه نصیبم گردید ، منطقه عملیاتی شهید ترکی (منطقه عمومی شوش) محل اسقرار نیروهای اعزامی از بندردیلم بود . در اولین روزهای حضور در منطقه متوجه شدیم که نیروهای عراقی که از نظر مهمات جنگی کمبودی ندارند وگویا موظفند مهمات خود را روزانه مصرف نمایند و البته بیشترین مصرف سهمیه مهمات روزانه خود را به اوقات نماز اختصاص داده اند چون اطلاع داشتند که در این اوقات بیشتر رزمندگان برای کسب آمادگی و حضور در نماز جماعت خارج از سنگر و جان پناه در محوطه در حال تردد هستند. ولی رزمندگان اسلام بی اعتنا به خطرات احتمالی و البته با رعایت احتیاط ، راهی نمازخانه می شدند و فریضه ی نماز را به جماعت برگزار می نمودند.

چند روز مانده به پایان سال 1360و در آستانه عملیات غرور آفرین فتح المبین لحظاتی مانده به اذان ظهر با جمعی از رزمندگان اسلام در حال رفتن به نمازخانه بودیم. آرامش خاصی بر منطقه حکم فرما بود . در نزدیکی نمازخانه بودیم که وقت ملکوتی اذان ظهرفرارسید.

 شهید والامقام  سید احمد حسینی زاده با صدایی رسا در حال گفتن اذان ظهر بود ،هنوز فقرات پایانی اذان  را نگفته بود که خمپاره ای پشت سر او فرودآمد، رزمندگانی که در محوطه بودند همه خیز رفتند . بنده هم در حال خیز رفتن بودم که سوزشی را از ناحیه ی بازوی چپم احساس کردم لحظاتی بعد فریادی بلند شد ! « بیایید سید احمد شهید شده» واین اذان آخرین سید احمد بود وآن ترکش اولین هدیه ی من از جبهه .  خداوند حسن عاقبت و توفیق همراهی با شهدا را در آخرت نصیبمان کند.

شادی ارواح طیبه ی شهدا بویژه روح مطهر موذن شهید  «سید احمد حسینی زاده» صلوات

راوی: لطیف درویشی